In Nederland is er gekozen voor een strikt onderscheid tussen behandelen en beoordelen. Dit betekent dat een huisarts, psycholoog of medisch specialist in een ziekenhuis geen uitspraak mag doen over arbeids(on)geschiktheid. Dit is uitsluitend voorbehouden aan een specialist op het gebied van arbeid en gezondheid: de bedrijfsarts, arbo-arts (onder supervisie van een bedrijfsarts) of verzekeringsarts. Dit in tegenstelling tot de landen om ons heen waar een huisarts wel mag oordelen over arbeids(on)geschiktheid.

Onlangs heeft het gerechtshof in Den Haag een beschikking bekend gemaakt met een verwijzing naar de gedragsregels van de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst. Daarin is opgenomen dat een behandelend arts geen (waarde)oordeel mag geven over de arbeidsongeschiktheid van een patiënt die onder behandeling van hem of haar staat. Dergelijke verklaringen mogen alleen worden afgegeven door een onafhankelijke, deskundige arts.