Is het niet verlengen van een arbeidsovereenkomst vanwege een chronische ziekte discriminatie?

Een vrouw met multiple sclerose werkt voor een klantcontactcenter als medewerker klantcontact. Vanwege (energetische) beperkingen zijn haar werkzaamheden beperkt tot het beantwoorden van e-mail en wordt ze – in tegenstelling tot haar collega’s – op vaste tijdstippen ingeroosterd. Op een gegeven moment loopt het ziekteverzuim op tot 25% waarna het bedrijf besluit om de arbeidsovereenkomst niet te verlengen. De vrouw kan volgens de werkgever niet de continuïteit en flexibiliteit bieden die het bedrijf nodig heeft. Om haar de tijd te geven een nieuwe baan te vinden, biedt het bedrijf de vrouw een laatste verlenging van drie maanden aan.

DISCRIMINATIE
De vrouw is van mening dat er sprake is van discriminatie doordat de werkgever onderscheid maakt op grond van handicap of chronische ziekte bij haar besluit om de de arbeidsovereenkomst niet te verlengen. Ze laat de zaak voorkomen bij het College voor de Rechten van de Mens. Die oordeelt dat er geen verboden onderscheid is gemaakt op grond van handicap of chronische ziekte door de arbeids­overeenkomst niet te verlengen.

OBJECTIEF GERECHTVAARDIGD
Voor alle partijen is het duidelijk dat de arbeidsovereenkomst niet verlengd is vanwege het feit dat de vrouw niet de gewenste continuïteit kan bieden en dat dit het gevolg is van haar ziekteverzuim en aandoening. Hierdoor is er sprake van indirect onderscheid. Dit is echter niet verboden als het onderscheid objectief gerechtvaardigd is door een legitiem doel en dat het middel voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk is. Het College is dan ook van oordeel dat de werkgever voldoende heeft onderbouwd dat het frequente ziekteverzuim van de vrouw een aanzienlijke impact heeft op de continuïteit van haar dienstverlening. De slotconclusie is daarom dat het onderscheid objectief gerechtvaardigd is (zie ook artikel 3 lid 2 WGBH/CZ) en dat is voldaan aan de eisen van proportionaliteit.

Tot slot oordeelt het College dat er geen sprake is van direct onderscheid. Duidelijk is geworden dat de vrouw niet anders is behandeld dan andere werknemers.

Oordeel: 2022-57

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email

Wellicht vind je dit ook interessant